Ομοφυλοφοβία και αριστερά
Του Περικλή Κοροβέση
Στις 21 Φεβρουαρίου 2003 η αστυνομία κάνει έφοδο στο κλαμπ SPICES. Είναι ένα κλαμπ όπως όλα τα άλλα. Οι άνθρωποι κάθονται εκεί ήσυχα και πίνουν το ποτό τους, κουβεντιάζουν, ακούν μουσική και κάποιοι μπορούν να φλερτάρουν. Ούτε ναρκωτικά διακινούνται, ούτε γυναίκες εκδίδονται και δεν υπάρχουν εκκρεμότητες με την εφορία. Και κανείς από τους πελάτες δεν καταζητείται. Τότε γιατί έκανε έφοδο η Αστυνομία και πραγματοποίησε τόσες συλλήψεις; Γιατί το μαγαζί ήταν στέκι ομοφυλόφιλων. Κατά παράβαση της Απόφασης (67-1047/12.6.02) της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, μαζί με την ηλικία τους και τα επαγγέλματά τους. Ο διασυρμός είναι πλήρης. Αποτέλεσμα. Ο 55χρονος διαφημιστής Λ. Κ. απαγχονίζεται στα κρατητήρια της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής, χρησιμοποιώντας τον ιμάντα της τσάντας του. Στις 27 Ιουνίου 1969, στο κλαμπ STONEWALL IN στο Μανχάταν η Αστυνομία κάνει έφοδο για τους ίδιους λόγους. Αλλά τα πράγματα δεν είχαν την ίδια εξέλιξη με την Αθήνα. Για τρεις συνεχείς νύχτες οι ομοφυλόφιλοι συγκρούστηκαν με την Αστυνομία και το Μανχάταν έγινε μπάχαλο. Και ένα καινούργιο κίνημα παρουσιάζεται που δεν αργεί να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Το κίνημα των ομοφυλοφίλων. Σε τρεις δεκαετίες αγώνων κατόρθωσαν το ακατόρθωτο κυρίως στις δυτικές χώρες. Η ομοφυλοφιλία αναγνωρίζεται ως ανθρώπινο δικαίωμα και σε πολλές χώρες της Β. Ευρώπης επιτρέπεται και ο γάμος για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Οι ομοφυλόφιλοι αγωνίστηκαν με την προσδοκία της ισότητας και της εξάλειψης των διακρίσεων. Η Ομοφυλοφιλία υπήρξε σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και σ' όλη την ιστορία της ανθρωπότητας και ήταν κοινωνικά αποδεκτή. Γίνεται έγκλημα με την Ιερά Εξέταση και εδώ έχουν τη ρίζα τους όλες οι ομοφυλοφοβικές απόψεις που εκφράζονται ακόμα και σήμερα. Οι διώξεις, οι βασανισμοί, η καύση στην πυρά ή ο θάνατος διά λιθοβολισμού των ομοφυλόφιλων ήταν ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που δεν αφορούσε μόνο μια ειδική κατηγορία ανθρώπων, αλλά ήταν μια μέθοδος καταστολής ολόκληρης της κοινωνίας που στην ουσία ποινικοποιούσε όλη την ελεύθερη σεξουαλικότητα, δηλαδή στην κατάργηση ενός πολύ ουσιαστικού ανθρωπίνου δικαιώματος αυτού της αγάπης και της επιλογής συντρόφου. Η εξουσία όριζε ποιο ήταν το σωστό και αυτό ήταν υποχρεωτικό για όλους. Ιδιαίτερα η γυναικεία σεξουαλικότητα που έπρεπε να ευνουχιστεί. Ακόμα και σήμερα σε πολλές χώρες της Αφρικής ευνουχίζουν τα νεαρά κορίτσια και ο θάνατος της μοιχαλίδας διά λιθοβολισμού εφαρμόζεται σε κάποιες χώρες. Σε περισσότερες από 70 χώρες η ομοφυλοφιλία είναι ποινικό αδίκημα και τιμωρείται με φυλάκιση, μαστίγωμα ή ακόμα και με θανατική ποινή. Οι απόψεις που δικαιολογούν τις διώξεις των ομοφυλοφίλων είναι παρανοϊκές και δεν στηρίζονται πουθενά αλλού, παρά μόνο στις ανάγκες της εξουσίας για άγρια καταστολή. Ο Νίξον το 1972: "Ξέρετε τι συνέβη στους αρχαίους Έλληνες; Η ομοφυλοφιλία τους κατέστρεψε. Ο Αριστοτέλης ήταν ομοφυλόφιλος. Το ίδιο και ο Σωκράτης. Ξέρετε τι συνέβη στους Ρωμαίους; Οι τελευταίοι έξι αυτοκράτορες ήταν αδερφές". Κατά τον Νίξον η ομοφυλοφιλία είναι εθνική απειλή. Το Βατικανό βλέπει αλλού τον κίνδυνο. Θεωρεί την ομοφυλοφιλία σαν μια σοβαρότατη ανήθικη πράξη που αντιτίθεται στη θέληση του Θεού και των φυσικών νόμων. Και ο αρχιεπίσκοπος της Ουρουγουάης Κοτρύνιο, χαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία σαν μια μεταδοτική αρρώστια και πρότεινε τον εγκλεισμό των ομοφυλοφίλων. Αυτό δηλαδή που έκανε και ο Χίτλερ. Στην Ελλάδα δεν μπόρεσε να δημιουργηθεί κίνημα ομοφυλοφίλων. Οι προσπάθειες που έγιναν δεν προχώρησαν. Κατά την άποψή μου αυτό οφείλεται στην Αριστερά που δεν τόλμησε ποτέ να θέσει ένα τέτοιο ζήτημα σε μια κοινωνία ιδιαίτερα συντηρητική. Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θ. Παφίλης στην εκπομπή του Στ. Θεοδωράκη "Πρωταγωνιστές" ήταν κατηγορηματικά αρνητικός για τους ομοφυλόφιλους. Είπε ότι "καθένας μπορεί να έχει την ιδιαιτερότητά του. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο κοινωνικό σήμερα και δημόσιας συζήτησης, πολύ περισσότερο που έμμεσα προωθείται κιόλας ("Ελευθεροτυπία" 27.5.04). Συγκροτήθηκε ένα ψηφοδέλτιο με γυναίκες. Καλή πρωτοβουλία κατά την άποψή μου. Αλλά δεν είδα καμία νύξη για το πρόβλημα των διακρίσεων σε βάρος των ομοφυλοφίλων, γυναικών ή ανδρών. Και εδώ υποστηρίζουμε το "φυσιολογικό" του Νίξον και του Μπους;
korovessisp@acisgroup.gr
Υ. Γ. Στο προηγούμενο άρθρο ο "δαίμονας" έφαγε μια παράγραφο. την παραθέτουμε. "Στην Υποσαχάρια Αφρική η φτώχεια διπλασιάστηκε και από 16% εκατομμύρια φτωχών, φτάσαμε στα 314. Στις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ, από 0% που ήταν πριν την πτώση του Υπαρκτού, έφτασε στο 6%. Το ίδιο και στην Κεντρική Ασία". Ακόμα η διαφορά του μισθού του μέσου εργάτη με το διευθυντή του, το 2000 ήταν 691 φορές παραπάνω και όχι 91 που θέλησε ο "δαίμων".

πηγή http://www.epohi.gr/korovesis_columns_3052004.htm